Kolejna odsłona poetyckich dokonań naszych szkolnych artystów…
NK
„ Smutek ”
We wszechświecie jesteśmy małym pyłkiem.
Nie odkryliśmy jeszcze całej Planety,a już chcemy ją opuszczać.
Ale dokąd?
Na Marsa, a co tam jest?
Pustka… Nie ma nic…
Do innego układu? A co w nim jest?
Powiadasz, że nie wiesz…
To po co chcesz ją opuszczać?
Bo umiera!
To smutne…
„ Dusza”
Spoglądam na księżyc i uświadamiam sobie, że jestem nic nieznaczącym małym ziarnkiem piasku na plaży.
Powiadają: “jesteś w stanie podbić świat”.
On jest wielki,
to część olbrzymiego kosmosu.
Może ktoś stamtąd spogląda i ma napisany dla mnie gotowy scenariusz, w którym odegram główną rolę.
Może kiedyś zwiedzę wszechświat….
Nie ciałem, a duszą…
Dusza jest nieśmiertelna…
W kosmosie czas nie obowiązuje.
„ Niepewność ”
Spoglądam na niebo w ciemną noc.
Widzę spadającą gwiazdę.
Zamykam oczy, myślę życzenie…
Zaczynam się zastanawiać, czy kiedyś się spełni?
A jeśli tak, to w jaki sposób?
Czy to wszystko jest gdzieś zapisane?
